Açılış Sahnesi: Soğuk bir kış gününde, Emine eski, harap bir apartman dairesinde tek başına oturur. Elinde bir kahve fincanıyla pencereden dışarı bakar. Gözlerinde umutsuzluk ve hayal kırıklığıyla dolu bir ifade vardır. Sahne 1: Emine'nin Atanamayanlığı Emine, uzun yıllar boyunca matematik öğretmeni olmayı hayal etmiştir. Ancak, KPSS'yi geçmesine rağmen atanamamıştır. Her yıl umutla atanmayı beklerken, her yıl hayal kırıklığına uğrar. Sahne 2: Geçici İşler ve Hayal Kırıklıkları Emine, geçici işlerde çalışarak hayatını idare etmeye çalışır. Ancak, her geçen gün atanamamanın getirdiği hayal kırıklığı ve umutsuzluk onu içine hapseder. Matematik sevgisi, onu sadece daha da yalnız hissettirir. Sahne 3: İçsel Mücadele Emine, içsel bir mücadele yaşar. Bir yandan umutsuzluğa kapılırken, diğer yandan matematiği ve öğretmenlik tutkusunu bırakmak istemez. Ancak, geleceğe dair belirsizlikler onu yavaş yavaş tüketir. Sahne 4: Yalnızlık ve İzolasyon Emine, giderek yalnızlaşır ve toplumdan kendisini soyutlar. Eski arkadaşları ve ailesiyle olan ilişkileri zayıflar. O artık sadece kendi iç dünyasında yaşayan bir gölge gibi hisseder. Sahne 5: Yeniden Doğuş Bir gün, Emine eski bir defteri karıştırırken gençlik yıllarındaki hayallerini hatırlar. Matematiği sevdiren bir öğretmen olma isteği onu yeniden canlandırır. Belki atanamamış olsa da, hala matematik sevgisini başka yollarla insanlara aktarabileceğini fark eder. Final Sahnesi: Emine, matematikle ilgili bir blog açar ve çevrimiçi dersler vermeye başlar. Kısa sürede birçok öğrenciye ulaşır ve onlara matematiği sevdirmeyi başarır. Belki atanamamış olabilir, ancak kalbindeki öğretmenlik tutkusunu yaşatmayı başarır. Artık yalnız değildir ve hayatında anlam bulur.